Zmarł nagle dnia 9 marca 2012 r. w godzinach rannych w plebanii Parafii Archikatedralnej w Oliwie. Syn Leona i Anny zd. Czaja urodził się 15 czerwca 1948 r. w Rumi w Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego, którą prowadza Księża Salezjanie. Pochodził z rodziny robotniczej. Z rodzeństwa miał brata i dwie siostry. Podstawowe wykształcenie zdobywał w miejscowej Szkole Podstawowej nr 1, zaś średnie w Liceum Ogólnokształcącym w Rumi.
Po uzyskaniu matury, czując powołanie do kapłaństwa zgłosił się do Gdańskiego Seminarium Duchownego, gdzie odbył studia filozoficzno-teologiczne w okresie 15.09.1966 r. do 30.06.1972 r.

Święcenia kapłańskie przyjął 28 maja 1972 r. w Katedrze w Oliwie z rąk Księdza Biskupa Lecha Kaczmarka. Jako kapłan Diecezji Gdańskiej, a od 25 marca 1992 kapłan Archidiecezji Gdańskiej pełnił następujące funkcje duszpasterskie i administracyjne:
- 1972-1973 Wikariusz i katecheta w Parafii św. Mateusza w Nowym Stawie
- 1973-1976 Wikariusz i katecheta w Parafii św. Franciszka z Asyżu w Gdańsku-Emaus
- 1976-1979 Wikariusz i katecheta w Parafii Świętej Rodziny w Gdańsku-Stogach
- 1979-1989 Dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Biskupiej w Gdańsku-Oliwie
- 1987-2004 Proboszcz Parafii św. Michała Archanioła w Sopocie i Dziekan Dekanatu Sopot
- 2004-2008 Rezydent w Parafii św. Michała Archanioła w Sopocie, Kapelan Sanatorium MSWiA w Sopocie, Kapelan Rzemiosła Sopockiego
- 2008-2012 Rezydent w Parafii Trójcy Świętej – Katedra Oliwska i Kapelan Sanatorium MSWiA w Sopocie

Ś.p. Ksiądz Stanisław Dułak był kapłanem intelektualnie bardzo zdolnym, dobrym kaznodzieją i katechetą. Lubiany przez młodzież i dzieci. Był gorliwy w służbie Bożej i dobrym organizatorem różnych akcji duszpasterskich. Organizował wyjazdy m.in. do Krakowa i Rzymu, w ramach których młodzi spotykali się z ówczesnym Kard. Karolem Wojtyłą, a później z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. Szybko i łatwo nawiązywał kontakty z ludźmi. Cechował go optymizm życiowy. Wrażliwy na ludzką biedę pomagał każdemu, kto był w potrzebie. W stosunku do braci kapłanów koleżeński, chętnie służył pomocą duszpasterską, kiedykolwiek go o to poproszono. Cieszył się życiem, cieszył się kapłaństwem i kochał ludzi.